امروزه اکثر کشورها به خاطر حفظ وحدت خانواده قبول دارند که زن وشوهر باید دارای یک تابعیت باشند بنابراین اگر زنی ومردی می خواهند با یکدیگر ازدواج کنند دارای دو تابعیت مختلف باشند معمولا تابعیت مملکت متبوع شوهر بر زن تحمیل می شود .
در قانون مدنی ایران بند 6 ماده 976 مقرر شده است : هر زن تبعه خارجی که شوهر ایرانی اختیار کند تبعه ایرانی محسوب می شود بنابراین اراده زن هیچگونه تاثیری در این خصوص ندارد .
از بند 6 ماده ی 976 این طور استنباط می گردد که ازدواج باید بصورت قانونی واقع شود وزن مادامی که رابطه زوجیت با مرد ایرانی را دارا است ایرانی محسوب شده ومثل یک ایرانی حق برخورداری از اموال غیر منقول را داراست - در صورت فوت وطلاق باز هم زن ایرانی است اما حق دارد با اطلاع کتبی به وزارت امور خارجه وارائه گواهی طلاق یا فوت شوهر به تابعیت قبلی خود بازگردد - چنانچه همین زن پس از انحلال ازد واج وبا تقاضای خود تبعه خارجه شود مانند سایر خارجیان حق داشتن اموال غیر منقول را ندارد مگر در حدودی که این حق به خارجیان داده می شود .
اما قانون ایران در ماده 987 در خصوص ازدواج ن ایرانی با اتباع خارجی دیدگاه دیگری دارد : زن ایرانی که با تبعه خارجی مزاوجت می نماید به تابعیت ایرانی خود باقی می ماند مگر اینکه مطابق قانون مملکت زوج تابعیت شوهر به واسطه عقد ازدواج به زوجه ایرانی تحمیل گردد .در صورت طلاق یا فوت شوهر کافی است زن درخواست خود را به انضمام سایر مدارک ومستندات به وزارت امور خارجه تقدیم نماید تا تابعیت ایرانی زن با جمیع امتیازات وحقوق به وی بازگردانده شود .
بنابراین ملاحظه می گردد که قانون ایران برای نی که به زوجیت مرد ایرانی در ایند وحدت تابعیت را قبول داشته وبه اجبار قانون ایران انها را ایرانی محسوب داشته در حالیکه برای دختران ایرانی که با تبعه خارجی ازدواج می کنند مستقل بودن تابعیت ایرانی زن را قبول داشته مگر انکه قانون کشور خارجی به اجبار تابعیت شوهر خارجی را بر زن ایرانی تحمیل نماید .
درباره این سایت